-
1 οἰστράω
οἰστράω, ion. οἰστρέω, 1) eigtl. von der Bremse, durch den Stich das Vieh wild machen, in Wuth versetzen, VLL. οἰστρηλατεῖν, ἐκμαίνειν; übertr., anstacheln, reizen, bes. in heftige Leidenschaft, Wuth versetzen, Ἄρης οἰστρηϑείς, Soph. Trach. 650; αὐτὰς ἐκ δόμων οἴστρησ' ἐγὼ μανίαις, Eur. Bacch. 32; οἰστρηϑεὶς Διονύσῳ, 119; ὑπ' ἔρωτος οἰστρηϑείς, Agath. 41 ( Plan. 80). – 2) intrans., von Thieren, durch den Stich oder das Gesumme der Bremsen ( οἶστρος) unruhig, wild werden; πολλοὶ ἁλίσκονται διὰ τὸ οἰστρᾶν, Arist. H. A. 8, 15; u. übertr., in heftige Leidenschaft gerathen, außer sich gerathen, rasen, οἰστρήσασα τὴν κέλευϑον ᾖξας, Aesch. Prom. 838; Eur. I. A. 77; u. in Prosa, κεντουμένη κύκλῳ ἡ ψυχὴ οἰστρᾷ, Plat. Phaedr. 251 d; Theaet. 179 e; Sp.
См. также в других словарях:
οιστρώ — οἰστρῶ, άω και έω (ΑΜ, Α εσφ. γρφ. οἰστρῶ, όω) [οίστρος] (για τον οίστρο) ταράζω τα ζώα με το τσίμπημα ή, απλώς, με τον βόμβο που κάνω, προκαλώ οίστρωση αρχ. 1. επιφέρω μανία σε κάποιον, ερεθίζω («τοιγάρ νιν αὐτάς ἐκ δόμων ᾤστρησ ἐγὼ μανίαις»,… … Dictionary of Greek
